MOET JE DEADHEAD CONEFLOWERS?

Noord -Amerikaanse inheemse Coneflowers, Echinacea spil., zijn winterharde daisy-achtige vaste planten voor USDA Hardiness Zones 3 tot 9.

Er zijn negen soorten en talloze cultivars voor een scala aan kleur-, hoogte- en stijlopties. Misschien wel het meest bekend is de paarse Coneflower, Echinacea purpurea.

De bloesems hebben een uitstekende centrumschijven die Trek nuttige bestuivers in overvloed aan Gedurende het groeiseizoen, en Foerageren zangvogels zoals Gold Finches feest op de zaden aan het einde van het seizoen.

Wij linken naar leveranciers om u te helpen relevante producten te vinden. Als u koopt bij een van onze links, We kunnen een commissie verdienen.

In onze CONEFLOWER GROEI GID, We bespreken alles wat u moet weten om echinacea te cultiveren in uw buitenlevensruimte.

Ons Roundup van 17 fantastische coneflower variëteiten Biedt een lijst met uitzonderlijke opties om uit te kiezen.

In dit artikel richten we ons op Deadheading. Eerst zullen we de praktijk definiëren en vervolgens de voor- en nadelen afwegen, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen wanneer u voor uw Coneflowers zorgt.

Hier is de line -up:

Wat je zult leren

• Wat is deadheading?
• De aard van coneflowers
• Aan de pro -kant
• En de nadelen

Laten we beginnen.

Wat is deadheading?

Een bloem zet zaad in na bloeien, tenzij deze van de plant wordt gescheiden voordat het de kans krijgt.

Het proces van het afsnijden van individuele uitgegeven bloesems, evenals stengels die meerdere bloesems bevatten die klaar zijn met bloeien, wordt Deadheading genoemd.

Stengels worden net boven een bladknoop gesneden, of aan de basis waar ze vandaan komen. Energie wordt omgeleid van reproductieve naar vegetatieve groei, wat resulteert in laterale groei en uiteindelijk meer knoppen en bloesems.

Bovendien slikken sommige mensen eerder in het groeiseizoen de groeitips van stengels af en offeren ze een potentieel grote bloei op, om laterale groei te bevorderen voor een borsteliger plant met meer bloemen.

En in de warmste zones zijn planten in een zomerse stilte vaak niet alleen dood, maar teruggebracht met maximaal de helft van hun lengte, voor een spoeling van groei in het late seizoen.

Dit wordt niet geadviseerd in koelere regio's, omdat er mogelijk geen tijd is voor rebloming vóór de eerste vorst.

De aard van coneflowers

Coneflowers hebben een basale heuvel van gebladerte waaruit rechtopstaande stengels ontspruiten. Elke stengel heeft een terminale knop die een paar weken bloeit. Na het bloeien kan laterale groei meer knoppen produceren.

Hier in het zuidoosten van Pennsylvania arriveert de eerste flush van Echinacea in het late voorjaar tot vroege zomer.

En terwijl soorten als de paarse, E. purpurea, en geel, E. paradoxa, worden continue bloeiers genoemd, ze zijn meestal de meest krachtige vroeg in het seizoen, voordat de zomer opwarmt.

Dit jaar hebben we een koele, natte lente gehad met wat hete, droge dagen.

De lange paarse echinacea van mijn buurman is in een gedeeltelijke schaduw vol en glorieuze pracht, terwijl mijn meer compacte rode koesteren in de zon, nog steeds in de kiempodium.

Ik vertel je dit om te illustreren dat de prestaties van de plant sterk variëren en niet alleen worden beïnvloed door type, maar ook door omstandigheden zoals blootstelling, vocht, voedingsstoffen en bodemkwaliteit.

Aan de pro -kant

Zelfs een zogenaamd continue bloeier kan profiteren van deadheading.

Het snijden van gebruikte stengels en omleiding van energie naar meer bloesemproductie kan helpen om de natuurlijke gaten te overbruggen die worden gecreëerd door stilten in bloei die op natuurlijke wijze plaatsvinden tijdens het groeiseizoen.

Het helpt ook om planten netjes te houden, die positief bijdraagt ​​aan een tuinschema, niet alleen omdat u puin verwijdert, maar omdat u de willekeurige zelfverzadende zaden remt.

Bovendien vermindert de verwijdering van rottend gebladerte de kwetsbaarheid voor ongedierte en ziekteverwekkers en ondersteunt de algehele gezondheid en levensduur.

En ten slotte, in de warmste regio's, heb je de optie van de bezuiniging in het middenseizoen voor een levendige show in het late seizoen.

En de nadelen

Vanuit het standpunt van een vogelliefhebber is een nadeel van het verwijderen van bloemen in plaats van ze te laten zaad zetten dat het smeden van vogelsoorten zal worden beroofd van een voedselbron in het late seizoen.

Ook kunnen knoppen die zich vormen op de laterale stengels die worden gegenereerd door Deadheading openen in bloesems die minder opzichtig zijn dan die van de rechtopstaande hoofdstelen.

En als je een zaadbesparing bent, zal deadheading je de mogelijkheid ontnemen om zaden te redden en te delen van je favoriete variëteiten.

Het is aan jou

Deadheading is een kwestie van keuze. Laten we onze discussie samenvatten.

Aan de pro -kant hebben we:

• Het promoten van meer bloeien om stiltjes te compenseren tijdens het groeiseizoen.
• Planten netjes houden.
• Het minimaliseren van zelfvernemende.
• Vermindering van de kwetsbaarheid voor ongedierte en ziekte voor algehele goede gezondheid.
• En in de warmste zones, de optie om de midzomerwarmte helemaal te ontwijken met een bezuiniging voor een laatste hoera.

En aan de con -kant:

• Weinig tot geen zaden leveren om vogels te foerageren.
• Stimulerend de groei van meer, maar potentieel kleinere bloesems.
• Het instellen van de verzameling zaden om te redden en te delen.

En terwijl sommige soorten een natuurlijke neiging hebben om opnieuw te bebloemen, zoals de paarse, E. purpurea en geel E. paradoxa, Deadheading kan alleen dienen om dit gedrag te ondersteunen, vooral als de zomer opwarmt en de plantengroei vertraagt.

Wat de beslissing voor mij vasthoudt, is dit:

Hoe langer ik een plant kan voorkomen dat ze naar zaad rennen, hoe langer hij zal bloeien en kleur toevoegen aan mijn landschap.

Ik hou ervan om de echinacea voor de voorkant van mijn huis te doden, en laat die achterin om zaad te zetten.

Dat is waar ik de dingen een beetje wild en wollig laat worden oorspronkelijke planten, een vogelfeer, En Een vogelbad. ik heb ook buitenzitting Dus de familie kan genieten van de show van de natuur.

De rode variëteit die ik noemde, is in de voortuin, waar dingen meer verzorgd zijn. Dat is degene die ik regelmatig doodhead. Ik hou van de netheid, en het idee om zoveel mogelijk bloemen uit te knijpen, ongeacht de grootte, voor opzichtige uitstraling.

Het is jouw beurt. Wil je wat, allemaal, of geen van je coneflowers dit jaar? Vertel ons alstublieft uw mening in het opmerkingengedeelte hieronder.

Als je het leuk vond om te lezen over de voor- en nadelen van deadheading tuinbloemen, Misschien wil je deze artikelen vervolgens lezen:

• Moet ik bicolor iris bezuinigen?
• Do fuchsias moet deadheading nodig hebben?