Hoe pinto -bonen te planten en te laten groeien

Hoe pinto -bonen te planten en te laten groeien

Faseolus vulgaris 'Pinto'

Bonen, bonen, het muzikale fruit! Hoe meer je eet, hoe meer je ... je eigen wilt laten groeien. Niet zo pakkend, maar zeker meer relateerbaar voor mensen met groene duimen.

Proberen meer te groeien van wat je eet? Zoek dan niet verder dan de bescheiden pinto -boon.

Wij linken naar leveranciers om u te helpen relevante producten te vinden. Als u koopt bij een van onze links, We kunnen een commissie verdienen.

Voor fans van Burrito Bowls en Veggie -eiwitten is de Pinto Bean een voedingssuperfood. Wereldwijd bekend om zijn lichtbruine tint en veelzijdigheid in de Mexicaanse keuken, is deze smakelijke peulvruchten een prima aanvulling op iemands tuin.

Of je nu een beginner bent als het gaat om bonen of geleerd bij het kweken van peulvruchten, deze gids heeft alle informatie die je nodig hebt om je eigen pinto -bonen gemakkelijk te cultiveren.

Heads Up, peulvruchtenliefhebbers. Dit is wat je wacht:

Wat je zult leren

  • Teelt en geschiedenis
  • Hoe te zaaien
  • Hoe te groeien
  • Groeitips
  • Cultivars om te selecteren
  • Het beheren van ongedierte en ziekte
  • Oogsten en bewaren
  • Snelle referentiegids

Laten we beginnen, zullen we?

Teelt en geschiedenis

De Pinto Bean is een cultivar van de Peru-native Faseolus vulgaris, Naast andere bekende variëteiten zoals zwarte, marine en bonen. Vooral de Pinto komt uit Mexico, die zijn affiniteit voor droge klimaten en volledige blootstelling aan de zon verklaart.

Pintos komen in bossige variëteiten en vóór variëteiten. De eerste groeit in een voorspelbare en welgevormde massa, terwijl deze laatste langer en langer zal blijven, vaak het gebruik van een hek, trellis of tipi.

Sommige variëteiten, ook bekend als halve runner-wijnstokken, zijn een mix van beide en kunnen groeien met of zonder externe structurele ondersteuning.

Hoe dan ook, het heeft tweehuizige, gele bloemen en bruine rode pods. Sommigen met een gevoelig kleurenpalet zouden beweren dat het rood meer een magenta is ... semantiek!

De bladeren zijn donkergroen en obovate, en de plant als geheel heeft een hoogte van 18 tot 20 inch en een spreiding van 16 tot 20-inch ... in de bossige vorm. In zijn velende vorm wordt de grootte alleen beperkt door hoeveel het in één seizoen kan groeien.

Deze plant wordt al meer dan 5000 jaar door mensen gekweekt, te beginnen met die inheems voor Mexico.

Het ging later naar beneden naar Midden- en Zuid -Amerika via de Indiaanse handel. In de 15e eeuw werd het in Europa geïntroduceerd door Spaanse ontdekkingsreizigers die terugkwamen van hun nieuwe wereldreizen.

Van daaruit introduceerde handel pintos in Azië en Afrika. Tegenwoordig worden ze genoten door leden van verschillende culturen over de hele wereld - vooral in de Verenigde Staten, waar het de meest verbonden gedroogde boon in het land is.

Hoe te zaaien

Peulvruchten doen het meestal niet zo goed als ze worden getransplanteerd, dus je beste manier van handelen is om deze jongens te verspreiden door zaden te zaaien.

Je eerste stap is om genoemde zaden te verwerven. Gelukkig heeft de tuin van Isla wat niet-GMO, erfstuk Beschikbaar via Amazon.

Bush pinto -bonen

Eden Brothers verkoopt ook een aantal goede bush-type.

Voordat u ze echter in de grond kunt stoppen, moet u uw plantlocatie voorbereiden. Kies een vlak, niet-gesneden gebied dat elke dag minimaal zes uur volle zon ontvangt en wordt beschermd tegen wind.

Zorg ervoor dat de plantplaats niet is gebruikt om bonen of andere soorten peulvruchten te laten groeien in de afgelopen drie tot vier rotaties, om overtollige bodemstikstof en de incidentie van peulvruchtspecifieke ziekte te voorkomen.

Uiteraard wilt u ervoor zorgen dat het land dat u selecteert, in het algemeen vrij is van ziekten. Bereid het plantgebied voor zoals hieronder beschreven in het gedeelte over de bodembehoeften.

Vervolgens wil je overwegen timing. Wacht om uw zaden te planten tot vier tot zes weken na de laatste vorstdatum in uw gebied of wanneer de bodemtemperatuur boven 60 ° F is, afhankelijk van wat zich voor het laatst voordoet. De dag voor het planten van de tijd, geniet je zaden 's nachts in water.

Zorg ervoor dat de bodem van het plantgebied vrij is van onkruid en heeft een goede drainage voordat u het plant. Bovendien zal het inoculeren van je zaden met rhizobia helpen starten startende stikstoffixatie.

Wanneer je je zaden daadwerkelijk plant, plak je ze met het "oog"- of hilum, Voor degenen die van botanische vocabulaire houden - naar beneden in de grond liggen, en zorg ervoor dat u elk zaadje een goede tot twee en een halve centimeter diep steekt.

Met deze oog-down zaadoriëntatie kan de wortels daadwerkelijk verder naar beneden groeien in de grond, in plaats van de zijkant uit te komen of naar het oppervlak te groeien.

Wanneer u beslist hoe diep de zaden te plaatsen, blijf dan aan het onderste uiteinde van het diepte -bereik als je grond een hogere klei -concentratie heeft, het midden als het leem is en aan de high -end als het een hoge zandconcentratie heeft.

Laat in elke rij drie tot vier centimeter ruimte tussen elk zaadje, samen met twee tot drie voet ruimte tussen de rijen zelf.

Voor bossige pinto -variëteiten, ruimte ze verder uit elkaar om de nodige luchtstroom tussen planten te bieden.

Voor het velen van pinto -variëteiten kun je gaan met een nauwere afstand, maar vergeet niet om een ​​soort structuur te bieden voor de peulvruchten om omhoog te klimmen terwijl het groeit.

Doe dit meteen, dus u kunt uw zaden nauwkeurig minstens drie centimeter opruiming geven van hun latwerk of ondersteuningsstructuur.

Als u containers wilt gebruiken om te groeien, zorg er dan voor dat ze gaten onderaan hebben voor drainage en ten minste acht centimeter in diameter hebben, zo niet groter.

Een emmer van vijf gallon met gaten die in de bodem zijn geboord, is een goedkoop alternatief. Het heeft zelfs die ingebouwde draaggreep!

Water in je zaden onmiddellijk na het zaaien. Houd de grond vochtig totdat de zaden ontkiemen, wat zou moeten gebeuren in ongeveer acht tot 14 dagen.

Hoe te groeien

Gelukkig zijn pinto-bonen niet zo hoogonderhoud. Met een paar eenvoudige acties en voorzorgsmaatregelen kunt u zich min of meer uitten tot de oogst.

Waterbehoeften

Nadat de zaailingen zijn vastgesteld, gaan de behoeften van het water naar beneden. Pintos geven er de voorkeur aan wanneer de omringende grond volledig opdroogt tussen de periodes van water.

Dit is vooral belangrijk om te houden P. vulgaris vrij van ziekte. Als de wortels constant nat worden gehouden, worden de planten vatbaar voor ziekten.

Vermijd 's avonds water te geven en/of water op de bladoppervlakken te krijgen. Beide defecte waterpraktijken kunnen planten vatbaar maken voor schimmelinfectie.

Eerder op de dag water geven en het bodemoppervlak direct water geven, zijn effectieve manieren om mogelijke valkuilen te voorkomen.

Bodem- en kunstmestbehoeften

Voor pinto -bonen, een klei of slib leem met een pH van 6.0 tot 7.0 zou uw beste gok zijn. Juiste drainage is ook belangrijk, dus u wilt zich vergissen aan de zijkant van slib boven klei, gezien de keuze.

Als je echter vastzit aan klei, is de toevoeging van organische humus zoals compost of goed gedecompleerde mest zal het vermogen van uw bodem om af te voeren verbeteren, samen met het bijoord van het verbeteren van de vruchtbaarheid!

In dit stadium is weinig aanvullende bemesting nodig, vooral voor de huistuineerder.

Te veel stikstof kan gunstige aandoeningen bieden voor ziekteverwekkers, en te veel fosfor kan leiden tot ijzertekort, dus dat zijn belangrijke voedingsstoffen om te controleren.

Luster Leaf Soil Test Kit

Een geweldige manier om Controleer uw grond Voor tekorten en toxiciteiten van voedingsstoffen, evenals de pH van de bodem, is het gebruik van de bodemtestkit van Luster Leaf! Zijn Beschikbaar via Amazon.

Klimaatbehoeften

Volle zon is een noodzaak, evenals warme temperaturen.

Bovendien wilt u overwegen om te profiteren van natuurlijke windschema's zoals lijnen van bomen of struiken, als een manier om uw pintos te beschermen tegen harde wind.

Groeitips

  • Houd uw plot van Pintos vrij van onkruid voor piekgezondheid en opbrengsten. Ondiepe en frequente onkruidteelt is het beste.
  • Als fondsen krap zijn, of u haat online winkelen, kunt u de gedroogde pinto -bonen gebruiken die in supermarkten worden gevonden om te planten!
  • Zwart plastic neerleggen vóór het zaaien kan de grond verwarmen en uw plantendocet omhoog gaan.

Cultivars om te selecteren

Hoewel pinto's verschillende zijn P. vulgaris Zelf heeft deze peulvruchten veel eigen cultivars die zijn gefokt voor ziektebestendigheid of om bepaalde kenmerken te verbeteren.

Laten we een paar van de beste kanshebbers onderzoeken.

Othello

'Othello' is een krachtige, rechtopstaande velende variëteit, uitgebracht in 1986 door de USDA Agricultural Research Service in samenwerking met het Washington Agricultural Research Center.

Deze high-yield cultivar rijpt snel en vertoont weerstand tegen verschillende ziekten zoals fusariumwortelrot, bean gemeenschappelijk mozaïekvirus en krullend topvirus. Net als het spel van Shakespeare is 'Othello' een tijdloze klassieker.

Burke

Van de fokkers die verantwoordelijk zijn voor de 'Othello' -variëteit, werd de' Burke 'Cultivar uitgebracht in 1997.

'Burke' is gemaakt door de variëteiten 'Othello' en 'Sierra' over te steken, in de hoop een super-legume te creëren dat alle ziektebestendigheid van 'Othello' en de speciale bonenroestweerstand van 'Sierra bezat.'

Het heeft zijn ouders overtroffen in ziektebestendigheid, opbrengst, uiterlijk en conservenkwaliteit - de belichaming van de volgende generatie.

Kweek

Het beste redden voor het laatst - 'Quincy' is een zwijnen variëteit met weerstand tegen bonen gemeenschappelijk mozaïekvirus, krullend topvirus en bonen gemeenschappelijk mozaïeknecrosevirus.

Het rijpt ook iets later dan andere pintos en neemt minstens 100 dagen om te rijpen voordat het klaar is voor de oogst.

De meest opvallende sterkte is echter in zijn tolerantie voor lage stikstof en lage bodemvocht. Wanneer onder die stressoren, produceert 'Quincy' hogere opbrengsten dan zowel 'Othello' als 'Burke', die zichzelf de moeilijkste peulvruchten van het stel bewijzen.

Het beheren van ongedierte en ziekte

Pinto -bonen zijn een vrij lage stress toevoeging aan uw tuin - op voorwaarde dat u hen beschermt tegen ongedierte en ziekte.

Herbivoren

Deer, Voles en konijnen zullen allemaal kleine hapjes uit je pinto -spruiten halen, als ze de kans krijgen. Dieren zoals wasberen, bosmarmlands en stinkdieren zullen niet zo beleefd zijn en zullen ze verslinden.

Om te voorkomen dat deze vierbenige duivels uw toekomstige oogst verpesten, zal het installeren van schermen het werk doen. Zes voet lang schermen zal hoog genoeg zijn om herten buiten te houden, en het inbedden van het hek van zes centimeter onder het oppervlak zal alle ondergrondse ongedierte afschrikken.

Lees meer over het installeren van hertenschermen in onze gids.

Insecten

Herbivoren zijn niet de enige dieren die je pintos smakelijk vinden. Insecten zullen ook op uw planten kauwen en kunnen zelfs de ziekte tegelijkertijd verspreiden.

Bladluizen

Bladluizen worden geïdentificeerd door hun twee- tot vier millimeter, zachte lichamen die de vorm hebben van peren. Soorten kunnen gevleugeld of vleugelloos zijn, en ze kunnen groen, rood, geel, grijs, bruin of zwart zijn.

Deze insecten zijn sapzuigende plagen die ervoor zorgen dat het bladeren van je peulvruchten krullen, vervormen en verkleurd raken. Ze scheiden honingdauw uit die roetige schimmel veroorzaakt, en zijn dragers voor veel virale ziekten.

Bladluizen kunnen worden bestuurd door het bladeren te spuiten met zeepwater of water uit uw slang. Bovendien kan de introductie van larven of lieveheersbeestjes in uw planten een uitstekende vorm van biologische controle zijn.

Leer meer over hoe bladluizen in onze gids te besturen.

Cutworms

Cutworms zijn twee centimeter lang als ze volledig worden geteeld, met gladde en relatief haarloze lichamen. Ze zijn er in verschillende kleuren zoals zwart, grijs, bruin, bruin of groen.

Leven aan hun naam, snijwormen zullen op een plant feesten door rond de stengel te krullen terwijl ze deze consumeren, waardoor jonge planten zich effectief "snijden" recht boven de grondlijn.

Het verwelken van planten is een nuttige indicator dat de snijworm is begonnen te voeden met de stengel, wat ook een manier is om cutworms vroeg te detecteren.

Je weet dat je een besmetting hebt als je planten vindt die in de buurt van de grond worden afgesneden. Sluit een hand over de grond bij de schade om te controleren op nabijgelegen snijwormen - ze zullen krullen in kleine C -vormige ballen wanneer ze worden geagiteerd.

De snijwormen kunnen vervolgens met de hand worden verwijderd en verwijderd.

Vaak het controleren van uw tuin kan nuttig zijn om bovenop een potentieel snijwormprobleem te blijven. Omring van je plots met een tuin of zo van droge grond zal deze ongedierte afschrikken, via een gebrek aan lekker groen om op te kauwen.

Je grond bewerken en het vrij houden van een plantenbevestiging en onkruid kan larven doden en plaatsen verminderen voor toekomstig eierlagen.

Kammen rond de basis van de stengels plaatsen kan helpen verdedigen tegen snijworms. Het hergebruiken van papieren handdoekbuizen of toiletpapierbuizen is een goedkoop, doe -het -zelf -verdedigingsmiddel.

Uitchecken Onze gids om meer te leren over cutworms.

Mexicaanse bonenkevers

Gezien de geboorte van de Pinto Bean voor Mexico, de Mexicaanse bonenkever (Epilachna varivestis) is een logische tegenstander. Het kan worden geïdentificeerd door zijn koperen gekleurde koepelvorm, met acht zwarte vlekken op elke vleugelbedekking.

Ze zien eruit als lieveheersbeestjes, maar laat je niet voor de gek houden-deze plagen zullen het gebladerte van je skeleten P. vulgaris, Draai de bladeren bruin en kantachtig.

E. varivestis kan van de plant worden geplukt en verwijderd, net als hun eieren en larven. De eieren zijn geel en gelegd aan de onderkant van bladeren in clusters van 30 tot 40. Larven zijn geel en stin, opgroeien tot een halve inch lang.

Het zeker doet geen pijn om wat valgewassen te plaatsen leuk vinden nasturtiums, of afschrikwekkende planten zoals rozemarijn En goudsbloemen, rond je peulvruchten.

Ontvang hier meer tips over het besturen van Mexicaanse bonenkevers.

Ziekte

Voordat we specifieke ziekten verkennen, zijn er verschillende algemene tips voor het preventie van ziekten die de moeite waard zijn om te weten:

  • Kies ziektebestendige cultivars.
  • Draai peulvruchten met andere gewassen om de incidentie van peulvruchtspecifieke ziekte te verminderen.
  • Vermijd overhead water en water dicht bij de grond.
  • Trek zieke planten meteen en gooi ze weg in het afval. Steriliseer alles wat wordt blootgesteld aan de ziekte die later in de buurt van gezonde planten zal zijn, zoals tuingereedschap, kleding en schoeisel.
  • Oogst planten niet als ze nat zijn, want dit kan bonenbacteriële plaag verspreiden.

Nu op specifieke ziekteverwekkers.

Antracnose

Anthracnose zal zijn aanwezigheid laat in het groeiseizoen bekend maken, omdat de peulvruchten volwassen worden.

Onregelmatige bruine vlekken verschijnen op de pods en stengels op een lukraakmodige manier. Bruine kankers die verschijnen op de bladstelen, bladchlorose, verduisterde bladaders en verminderde zaadopbrengst zijn aanvullende symptomen.

Roteren met niet-legumgewassen zou moeten helpen, samen met het gebruik van pathogeenvrij zaad. Trek en vernietig geïnfecteerde planten zodra ze opduiken. Zorg ervoor dat u uw tuingereedschap ook desinfecteert.

Bean Common Mosaic Virus (BCMV)

BCMV -symptomen omvatten bladrimping, gevlekte bladpatronen, chlorotische spotten en algehele belemmerde groei. Dit virus is een van de ziekten verspreid door bladluizen.

Onmiddellijke verwijdering en vernietiging van geïnfecteerde planten is van het grootste belang om verdere verspreiding te verminderen. Geïnfecteerde plantenweefsels zijn niet eens geschikt voor compostering, dus stuur deze door de pathogeen doorgestelde planten rechtstreeks naar het vuur of afval.

Wortelrot

Veel verschillende soorten schimmels kunnen wortelrot veroorzaken, zoals Fusarium, Rhizoctonia En Pythium soort. Opmerkelijke symptomen zijn achtergebleven groei, bladgelen en wimpy-uitziende wortelsystemen.

U wilt besmette planten trekken en gooien wanneer de symptomen duidelijk worden.

Roterende peulvruchten met gewassen zoals maïs, alfalfa, tarwe en gerst om de vier tot vijf jaar kunnen fungeren als een afschrikmiddel tegen fusariumwortelrot.

Het planten van zaden voorbehandeld met fungiciden kan ook helpen, samen met het planten van hoogwaardige zaden in het algemeen.

Oogsten en bewaren

Pintos duurt ongeveer 75 tot 100 dagen totdat ze klaar zijn voor de oogst, afhankelijk van de variëteit.

Zodra de zaaddoppen een droge geel-tan draaien, beginnen te barsten en rammelen wanneer geschud, dat is wanneer je weet dat ze er klaar voor zijn. Zorg ervoor dat u wacht tot zowel de zaaddoppen als de planten droog zijn voorafgaand aan het oogsten, omdat dit de verspreiding van ziekten voorkomt.

Als je bush -typen oogst, zullen alle pods tegelijk rijpen. Voor het velen van planten is niet elke pod klaar om tegelijkertijd te oogsten, wat betekent dat je een paar oogstreizen moet maken voordat het groeiseizoen eindigt.

Het is waarschijnlijk vanzelfsprekend dat je deze zaden niet rechtstreeks uit de pod wilt eten ... toch niet zonder een solide tandheelkundig plan.

Strip de peulen van de plant en knop ze met de hand open. Plaats de peulen in een zak of kussensloop voor een meer opwindende, fysiek-exerterende oogst en begin ze te dorsen of te verpletteren.

Stamp op de pods, raakten ze met stokken, zwaait met de zak naar dingen zoals het een kussengevecht is ... er zijn hier verschillende opties.

Zodra de zaden uit de pods zijn, controleer ze op tekenen van ziekte of ongediertebestrijding voorafgaand aan opslag. Zorg ervoor dat ze volledig zijn opgedroogd en bewaar ze in een luchtdichte container op een plaats die donker en koel is.

Pinto-bonen kunnen ook een druk worden ingeblikt voor langdurige opslag.

Snelle referentiegids

Planttype:Jaarlijkse peulvruchtenTolerantie:Warmte, droogte
Afkomstig uit:Mexico, Midden -Amerika, Zuid -AmerikaOnderhoud:Laag
Winterhardheid (USDA Zone):2-11Grondsoort:Klei of slib leem
Seizoen:ZomerBodem pH:6.0-7.0
Blootstelling:Volle zonBodemafvoer:Welwillend
Tijd tot volwassenheid:75-100 dagenBegeleidende planten:Maïs, pompoen, komkommer, selderij, aardbeien, bladgroenten (planten die het goed doen met veel stikstof)
Spatiëring:3-4 inch (Vining), 5-6 inch (Bush)Vermijd planten met:Venkel, knoflook, ui
Plant diepte:1.5-2.5 inch (zaden)Familie:Fabaceae
Hoogte:18-20 inch (bossige variëteiten)Geslacht:Faseolus
Spreiding:16-20 inch (bossige variëteiten)Soort:Vulgaris
Waterbehoeften:GematigdCultivar:Pinto
Common Pests:Bladluizen, snijwormen, Mexicaanse bonenkeversVeelvoorkomende ziektes:Anthracnose, bean gemeenschappelijk mozaïekvirus, wortelrot

Nou, het is bonenplezier

Hopelijk ben je inmiddels verkocht aan de verdiensten van het kweken van je eigen smakelijke pinto -bonen. Het is een gemakkelijke, onderhoudsarme manier om meer te groeien van wat je consumeert, en de tevredenheid van zelfvoorziening kan niet worden verslagen.

Ben je klaar voor de uitdaging? Of dit je eerste keer is dat je pinto -bonen groeit, of je bent gekruid in de wegen van P. vulgaris, Ik zou graag horen over je ervaringen! Voel je vrij om ze te delen in het commentaargedeelte hieronder, samen met eventuele vragen die je hebt!

Als deze gids je hielp bij het kweken van je eigen pinto -bonen, voel je dan gerust Bekijk onze andere peulvruchten artikelen volgende:

  • Hoe lima en boterbonen te kweken in de tuin
  • Hoe je erwten met zwarte ogen kunt kweken
  • Hoe je bushbonen groeit
  • 31 van de beste begeleidende planten voor bonen