Hoe te groeien en te zorgen voor werperplanten

Sarracenia spil.

Als je ooit werperplanten in het wild hebt gezien, of als onderdeel van iemands landschapsarchitectuur, ben je misschien geïntrigeerd door hen - en misschien is dat wat je hier brengt, om meer te leren als je je voorbereidt om ze toe te voegen aan je eigen tuin of tuin.

Als het gaat om deze geliefde, mystieke buizen die groeien als delen van dodelijke feesten zijn, zijn hun voorkeur voor omstandigheden die andere soorten vegetatie zelden kunnen verdragen, alleen groeien in wetlands en moerassen.

Deze zeer gespecialiseerde omgevingen hebben een hoge watertafel en voornamelijk een turfmos substraat.

Dus als je werperplanten in iemands tuin hebt gezien, hadden ze ofwel de juiste voorwaarden al beschikbaar, of ze deden wat voorbereidend werk om ze te bieden.

Wij linken naar leveranciers om u te helpen relevante producten te vinden. Als u koopt bij een van onze links, We kunnen een commissie verdienen.

In staat om te gedijen in door voedingsstoffen uitgehongerde omstandigheden, evolueerden deze planten om een ​​creatieve maar passieve manier te vinden om voor zichzelf te zorgen, en hun methode is fascinerend!

Laten we het hebben over hoe we deze voorwaarden kunnen repliceren, en zich verspreiden, groeien en voor deze planten zorgen, zodat ze graag insecten naar een waterige dood kunnen lokken.

Dit is wat we zullen dekken:

Wat je zult leren

• Wat is een werperfabriek?
• Teelt en geschiedenis
• Voortplanting
• Hoe te groeien
• Groeitips
• Snoeien en onderhoud
• Variëteiten om te selecteren
• Het beheren van ongedierte en ziekte
• Beste toepassingen
• Snelle referentiegids

Wat is een werperfabriek?

De Sarracenia Het geslacht omvat ten minste acht bekende soorten werperplanten die inheems in Noord -Amerika zijn, hoewel sommige botanici er nog meer herkennen.

Al deze groeien in moerassen en dennensavanna's uit het zuidoosten van de Verenigde Staten tussen Texas en Florida in de oostkust naar Canada. Sommige soorten zijn te vinden in moerassen en nabij natuurlijke bronnen, of naast meren en rivierbedden.

Wanneer veel mensen aan een moeras of wetland denken, stellen ze zich voor dat overstroomde moerassen zijn waar wortels in modder worden ondergedompeld, en gebladerte groeit rechtstreeks uit het samengevoegde water. Sommige planten Doen Groei liever in deze omstandigheden, zoals cattails of waterlelies, maar dit is meestal niet het geval.

De meeste van deze omgevingen grenzen aan waterlichamen, met zure, lage montiliteitsgrond die meestal vochtig is, maar te allen tijde niet verzadigd is. Soorten die deze plaatsen thuis noemen, ontlenen vocht uit de ondergrondse watertafel.

Terwijl de meeste Sarracenia soorten geven de voorkeur aan de warme temperaturen die zijn gevonden in USDA HILITEITS ZONES 7 tot 10, sommige - zoals S. purpurea, De paarse werperplant - kan winterdiepte tolereren, variërend tot ongeveer -10 ° F, en kan daarom verder naar het noorden worden gevonden.

Meer dan de helft van de bekende gematigde soorten in Noord-Amerika wordt in Florida gevonden in Florida, waar ze in de zonnige, open-canopy wetlands wonen waar de staat bekend om staat.

Opgerolde bladeren die trompetvormige "valkuil" -vallen vormen, zijn het gemakkelijkst herkende kenmerk van de planten in dit geslacht. Ze ontspruiten uit ondergrondse wortelstokken, of knolwortels, in de lente, vormen clusters gerangschikt als orgelpijpen die uit de drassige grond opduiken.

S. minderjarige, De werperplant met capuchon, is opmerkelijk vanwege het neerwaartse deksel met neerwaarts gerichte capuchon die de opening naar de valkoppeling gedeeltelijk bedekt.

De papegaai werperplant, S. Psittacina, maakt gebruik van een andere methode voor het vangen van insecten dan andere soorten in dit geslacht.

Het heeft een uitgestrekte groei -gewoonte, met zijn werpers plat tegen de grond, zoals tunnels voor nietsvermoedende prooi. Dit staat bekend als een "kreeftpot" val.

Pitcherhoogte varieert sterk tussen soorten, met S. purpurea in totaal slechts ongeveer acht centimeter bereiken, terwijl S. flava kan meer dan 36 centimeter lang zijn bij de vervaldag.

Kleinere types verspreiden zich meestal niet meer dan 12 tot 16 inch voor een enkele plant, hoewel clusters die samen groeien, zich veel breder kunnen verspreiden. Langere soorten hebben ook een bredere spread, soms ruim over drie voet.

Meestal ervaren de meeste soorten een actieve groei tussen de lente en zomer, totdat ze teruggaan naar de grond en in de herfst slapend worden.

Aangepast om te overleven in voedingsstof-deficiënte zure grond, zijn hun bladeren geëvolueerd om een ​​manier te vormen om prooi aan te trekken. Hun vorm en kleuren vormen een sfeer van opgewektheid ondanks hun macabere doel.

Nectaries, of knooppuntachtige klieren, zijn gerangschikt rond of boven een wasachtige, gerolde lip bij de opening van elke buis, waar ze nectar afscheiden die naar beneden loopt op zowel de binnenkant als de buitenkant van de bladeren.

Boven de opening, een kapachtig blad dat op de meeste soorten verschijnt, de genoemd operculum, Beschermt de buis tegen het vullen tijdens zware regenbui en geleiders prooien insecten van binnen. Sommige soorten echter, zoals S. purpurea, Gebruik eigenlijk regenwater om te helpen bij het vangen van prooi.

De nectar die insecten zoals mieren, bijen, kevers en wespen lokt, evenals slakken en slakken, is bedwelmend - vrij letterlijk. Het bevat een verdovende middel die verlamming veroorzaakt.

Kleur fungeert ook als een attractor, en anthocyaninen en carotenoïden creëren rode, roze, paarse en gele tonen die de aanwezigheid van een voedselbron aangeven aan het passeren van insecten.

De interieurtrechter van de buizen is wasachtig en glad, waardoor het moeilijk is voor insecten om te grip en naar beneden gerichte haren zijn gerangschikt op een manier die ze bijna onontkoombaar maakt.

Insecten die binnenkomen, neigen naar beneden te glijden in de buis naar de basis waar een pool van spijsverteringszuren en enzymen wacht. Terwijl ze moeite hebben om zichzelf te bevrijden, verdrinken ze of sterven ze door overbelasting.

Omdat het insect wordt verteerd in de vloeistoffen, worden voedingsstoffen waaronder nitraten en fosfaten eruit getrokken. in tegenstelling tot Andere vleesetende planten die meestal een paar dagen tot een paar weken doorbrengen met het verwerken van hun prooi, blijven deze insecten voedsel leveren aan de werper totdat het blad afsterft - een proces dat twee weken tot een paar maanden kan duren.

De meeste soorten produceren bloemen die volwassen worden na bestuiving om pods te vormen die openstaan ​​om de kleine zaden erin te verspreiden. Blooms verschijnen meestal tussen april en mei, hoewel S. leucophylla Kan ook in de herfst bloemen produceren.

De ongebruikelijke bloemen hebben knikkende hoofden, met bloemblaadjes die rond de meeldraden draperen. Ze verschijnen meestal voor de trompetten en groeien op grotere stengels om de vallen van de bloemen te scheiden om te voorkomen.

Leer meer over Sarracenia bloeit in onze gids. ((binnenkort beschikbaar!))

Andere soorten kunnen ook vaak worden aangeduid als werperplanten. Kruikvallen zijn zelfs onafhankelijk geëvolueerd in verschillende takken van het plantenrijk minstens zes keer.

Pitcher -planten vallen in drie botanische families. De neotropische werperplantenfamilie, Sarraceniaceae, omvat ook de Darlingtonia En Heliamphora geslacht.

Darlingtonia californica AKA Cobra Plant, Cobra Lily of California Pitcher Plant is inheems in wetlandgebieden in Noord -Californië en Zuid -Oregon. Deze opvallende planten lijken op de kop van een cobra, met een afgeronde val en twee onderscheidende slangachtige "tanden" onder de ingang van de werper.

Soorten in het geslacht Heliamphora worden algemeen bekend als zon- of moeraskruikplanten, en ze zijn inheems in bergachtige regio's van Brazilië, Guyana en Venezuela.

Inheems in Azië, Australië en Madagaskar, bevat de paleotropische werperplantenfamilie, Nepenthaceae, één geslacht, Nepthes, waarvan er meer dan 100 soorten zijn.

Je kunt ook de Albany -werperfabriek tegenkomen, Cephalotus follicularis. Het is het enige lid van zijn geslacht en behoort tot de familie Cephalotaceae. Het is inheems in het zuidwesten van Australië.

Soorten die tot de tropische behoren Nepthes Het geslacht wordt vaak binnenshuis gekweekt. We bedekken ze afzonderlijk in onze Gids voor groeien Nepthes kruikplanten.

Teelt en geschiedenis

Het geslacht Sarracenia is vernoemd naar de Franse chirurg Dr. Michael Sarrazin. In de late 17e eeuw reisde hij van Frankrijk naar wat nu bekend staat als Canada met de koloniserende troepen. Hij werd verliefd op veel van de inheemse planten, vooral de vleesetende exemplaren die hij aan de oostkust vond.

Hij stuurde monsters van sommige van deze naar de Franse Academie van Wetenschappen voor studie, waarbij de botanici in het personeel concludeerden dat de werperfabrieken alleen insecten koesterden, in plaats van ze als prooi te consumeren. Vóór 1815 werd aangenomen dat de buisvormige structuur van de bladeren was ontworpen om insecten en dieren, zoals kikkers, binnen te kunnen verbergen.

Pas toen botanici begonnen ze beter te bestuderen dat ze zich de insecten realiseerden, en soms zelfs kikkers, die de buizen binnenkwamen, droogden de neiging om in de vloeistof aan de bodem te verdrinken, waarvan aanvankelijk werd beschouwd als onschadelijk gepoold regenwater.

In 1815 begon James Macbride, een botanicus in het Field Museum of Natural History in Chicago, Illinois, te experimenteren S. purpurea en ontdekte dat deze soort daadwerkelijk insecten aan het lokken en vangen voor latere spijsvertering.

Deze wetenschappelijke doorbraak leidde tot de studie van meer werperplantensoorten, hun anatomie en hun habitats.

In hun inheemse omgevingen speelt het natte, vochtige klimaat gastheer voor andere vleesetende planten zoals Venus Flytraps en Sundews, evenals een enorm scala aan insecten en dieren in het wild.

Helaas, weinig van de inheemse wetlandhabitat voor Sarracenia blijft in de Verenigde Staten, omdat moerasomstandigheden helaas ongewenst zijn voor veel mensen. Ontwikkelaars hebben in deze omgevingen een nieuwe constructie afgevoerd en gebouwd en hebben veel van de unieke flora en fauna weggevaagd die ooit de gebieden bewoonden.

Vanwege deze veronachtzaming van hun natuurlijke omgeving worden vijf van de zes soorten die bekend zijn die de staat Florida bewonen, vermeld als bedreigd of bedreigd. Dit dient als een herinnering om altijd planten of zaad van ethische telers te kopen, omdat stroperij het aantal kruik -planten in het wild verder vermindert.

Laten we eens kijken hoe de voortplanting ethisch kan worden bereikt voor woningbouw in uw landschap.

Voortplanting

Terwijl sommige soorten kan Technisch gezien worden gekweekt uit gewortelde bladstekken, het is niet altijd succesvol en werkt niet voor de meeste soorten. Voor onze doeleinden gaan we ons concentreren op de methoden die het beste werken.

Er zijn twee primaire methoden voor het propageren van werperplanten: groeien uit zaad en van de rhizome divisie.

Merk echter op dat uitzaad betekent dat je vier tot zes weken moet wachten tot de zaden ontkiemen, en nog eens drie tot vier jaar voordat ze volwassen genoeg zijn om te bloeien.

Zaden worden ook niet altijd trouw aan de ouder.

Het is absoluut gemakkelijker om deze toe te voegen aan het landschap of moeras door te kopen en te verdelen van volwassen exemplaren om klonen te produceren, als uw doel is om ouderlijke kenmerken te klonen. Zorg ervoor dat je ze, en ook zaad, van telers die gevangen exemplaren cultiveren in plaats van stroperij uit het wild te kweken.

Een ander belangrijk punt om in gedachten te houden met werperplanten, en alle vleesetende moerasplanten, is dat ze een zeer specifiek type plantmedium nodig hebben om te gedijen. Gebruik alleen voorgemengde grond die specifiek is geformuleerd voor vleesetende planten of meng je eigen.

Organische vleesetende plantaardige grond

Een vierkwart pakket organisch vleesetend potmedium kan worden gekocht bij Home Depot.

U kunt ook één deel combineren veenmos of kokoskoker en een deel zand of perlite, maar zorg ervoor dat alle materialen goed in gedestilleerd water spoelen om eventuele onzuiverheden te verwijderen die ze kunnen bevatten voordat ze zijn pot. Gebruik alleen materialen die geen toegevoegde meststoffen bevatten.

Zorg er altijd voor dat u alleen gedestilleerd of regenwater gebruikt, omdat ze voedingsstoffen en mineralen op laag voldoende niveaus bevatten om te voorkomen dat schade wordt veroorzaakt of sterft.

Zie onze uitgebreide gids voor volledige informatie over propagerende werperplanten. ((binnenkort beschikbaar!))

Van zaad

Zaad wordt geproduceerd tussen de late zomer en vroege herfst. Wanneer de bloesems in het voorjaar zijn bestoven, vormen pods die enkele maanden duren om te rijpen.

Zaden moeten koud worden gestratificeerd om ze voor te bereiden op kieming.

Om dit te doen, bekleed een plastic container met een papieren handdoek die licht wordt bevochtigd met gedestilleerd water. Verspreid de zaden gelijkmatig en dek af met een tweede papieren handdoek, ook getemperd met gedestilleerd water. Bedek de container met een luchtdicht deksel en plaats deze zes tot acht weken in de koelkast.

Het is het beste om zo mogelijk zaden te starten in vier-inch potten, maar het planten van cellen werken in een kneep. U kunt een 30-pack van vier inch potten vinden Beschikbaar voor aankoop via Amazon.

Planter kwekerijpotten

Voeg twee tot vier zaden toe aan elke pot, op afstand van ongeveer een centimeter uit elkaar, laat ze op het oppervlak en bedek licht met zand niet meer dan een achtste centimeter diep.

Zorg voor warmte en vochtigheid, en zorg ervoor dat het potmedium vochtig blijft. Je ziet spruiten binnen vier tot zes weken.

Het kan ongeveer een tot twee jaar duren voordat ze klaar zijn om naar hun permanente locatie buiten te verhuizen, en je moet ze in het voorjaar uitharden om ervoor te zorgen dat ze voorbereid zijn op buitengroei.

Wanneer de buitentemperaturen gedurende de dag ongeveer 60 tot 70 ° F zijn, verplaats de zaailingen een paar uur naar een schaduwrijke locatie. Verplaats ze in de loop van de komende dagen tot een week geleidelijk naar direct zonlicht en laat ze langere periodes buiten totdat ze volledig worden gewend om buiten te zijn.

Zaden kunnen ook buiten worden gestart in zes-inch potten in de herfst, waardoor natuurlijke koude stratificatie mogelijk is. Plaats de potten op een beschermde locatie waar ze niet worden gehavend door zware regenval en verwachten kieming in de lente.

Van wortelstok divisies

Voordat u in het voorjaar nieuwe groeipruiten spruiten, kunt u drukke wortelstokken delen en herplanten om meerdere planten te maken.

De beste tijd om te verdelen is in de late winter tijdens de rust, omdat het potentieel voor het veroorzaken van schok aanzienlijk wordt verminderd. Rijpe exemplaren van ten minste drie jaar reageren gunstiger op divisie.

De wortelstokken zijn mogelijk niet gemakkelijk te scheiden. Mogelijk kunt u enkele van hen verdelen door ze eenvoudig uit elkaar te trekken, of u moet mogelijk tuinscharen of een mes gebruiken om dikker, meer volwassen te verdelen.

Zodra ze gescheiden zijn, gebruik je de vleesetende plantenpotmix om potten te vullen die ongeveer twee centimeter groter zijn dan de vorige. Als u in de grond plant, bereidt u de site voor door verse turf en zand toe te voegen. Zorg er in beide gevallen voor dat het medium vochtig is wanneer u herplant.

Plaats de verdeelde wortels terug op dezelfde locatie, of verplaats ze naar een andere plek met vergelijkbare omstandigheden zodat ze hun slapende cyclus kunnen afmaken. Ze zullen klaar zijn om te ontspruiten en opnieuw te beginnen in het voorjaar.

Van zaailingen/transplanteren

Zaailingen zien eruit als kleine versies van hun volwassen tegenhangers, omdat de eerste echte bladeren die zich ontwikkelen, werpers zijn. Op één tot twee jaar oud zijn ze sterk en volwassen genoeg om buiten te transplanteren, op voorwaarde dat je in een geschikte regio woont.

Gekochte planten kunnen ook worden getransplanteerd na deze instructies, omdat ze waarschijnlijk al ten minste een jaar oud zijn.

Bereid een zonnige site voor met een geschikt groeimedium zoals eerder beschreven, en waterput. Maak gaten dezelfde breedte en diepte als het wortelstok- en wortelsysteem.

Als u kale wortels hebt gekocht, valt u de wortelstokken uit en plaats de wortelstokken in een ondiepe schaal van gedestilleerd water gedurende 30 minuten tot een uur voorafgaand aan transplantatie.

Draai de planten voorzichtig uit hun potten, inspecteer om ervoor te zorgen dat er geen tekenen van rotten of besmetting zijn en plaats ze onmiddellijk in de gaten. Druk ze in met uw handen om vast te zetten en water in te geven.

Voor kale worteltransplantaties, zorg ervoor dat u de kroon boven het oppervlakniveau laat om de wortelstok te diep te planten.

Hoe werperplanten te kweken

Locatie is een van de belangrijkste overwegingen die u moet maken bij het planten Sarracenia.

Voldoende direct zonlicht is noodzakelijk. Zonder dat zullen ze sterven - en dat is geen overdrijving. Na het uitharden van transplantaties, houd ze minstens acht uur per dag in de volle zon, maar streef naar 12 tot 16.

Omdat dit moerasplanten zijn die groeien in voedingsstof -deficiënte omstandigheden, hoeft u geen meststoffen toe te passen - in feite kan dit daadwerkelijk beschadigen of doden. In plaats daarvan moet u hen toestaan ​​hun eigen prooi buiten te lokken.

Vermijd het bevochten van de buitenkant van de werpers, omdat ze kunnen verwelken en omgeven als ze te nat of te vol worden. Houd er rekening mee dat dit delicate bladeren zijn.

Indien nodig moet een tot twee centimeter vers gedestilleerd of regenwater worden verstrekt om consistent vocht te behouden. Controleer het vochtniveau dagelijks tijdens perioden van warm weer in de lente en zomer.

Als u al wetlands op uw eigendom hebt, kunt u ze eenvoudig in een volledig zons gebied plaatsen met grond die vochtig blijft, maar niet in een ruimte die constant is overstroomd of verzadigd.

Als u dat niet doet, kunt u uw eigen miniatuurwetland bouwen met werperplanten en andere soorten die in vergelijkbare omstandigheden gedijen.

Leer hoe u uw eigen moertuin kunt plannen, bouwen en onderhouden Onze gids voor het creëren van een vleesetende plantentuin.

Groeitips

• Plant in een gebied met volle zon en drassige omstandigheden.
• Gebruik alleen gedestilleerd water of regenwater, omdat andere typen te veel voedingsstoffen en mineralen kunnen bevatten.
• Behoud consistent vocht en laat de grond nooit uitdrogen.
• Wees voorbereid om slapende planten van alle soorten te verplaatsen, behalve S. purpurea binnenshuis of naar een beschermd gebied als uw regio seizoensgebonden dieptepunten heeft onder het vriespunt.

Snoeien en onderhoud

Net als bij andere bloeiende planten, je moet deadhead De lente bloeit zodra ze worden besteed als je niet van plan bent om zaad te verzamelen.

Bladeren die dood of sterven zijn, kunnen ook worden afgebroken met een scherpe, schone schaar of snoeiende schaar.

Het verwijderen van stervend gebladerte zal energie afleiden naar het produceren van nieuwe scheuten en het ondersteunen van de gezonde delen die overblijven. Het kan ook de kans op besmetting verminderen, omdat het de beschikbaarheid van schuilplaatsen voor ongedierte -insecten en hun eieren vermindert.

Om de drie tot vier jaar, deel de wortelstokken die een cluster hebben gevormd. Dit zal de drukte verminderen en voorkomen dat ziekteverwekkers in nat, verdicht materiaal herbergen - en het is ook een goed moment om het potmedium in containerplantingen te vernieuwen.

Kruiken met een diameter van minder dan een centimeter hoeven niet te worden gevoed. Als u merkt dat insecten niet minstens om de twee tot drie weken in de grotere werpers zijn gevangen.

Reconstitueer ze door een paar druppels water toe te voegen aan een kleine groep wormen geplaatst in een klein gerecht of flesdop.

Insecten die vastlopen aan de binnenkant van de werper kunnen ontstekingen veroorzaken, net als indigestie bij mensen.

Als je merkt dat sommige wormen vast zijn geraakt op de binnenwand van een buis, gebruik dan een oogedropper gevuld met gedestilleerd water om een ​​paar druppels tegelijk toe te voegen, waardoor de druppeltjes langs de zijkant kunnen rennen en in de vloeistof kunnen wassen onder de vloeistof.

In de herfst, terwijl het gebladerte weer sterft om zich voor te bereiden op de rust, wilt u de wortelstokken naar een beschermd gebied verplaatsen als uw regio temperaturen ondervindt onder het vriespunt. In zones waar de wintertemperaturen niet onder het vriespunt vallen, kunnen ze het hele jaar buiten worden achtergelaten.

Zelfs sluimerende wortelstokken hebben consistent vocht nodig, dus zorg ervoor dat je zo nodig blijft water geven om de grond vochtig te houden. Vermijd echter overwater, omdat dit kan leiden tot ziekten, inclusief rootrot.

Lees over de zorg voor slapende wortelstokken in Onze gids voor winterpitcherplantzorg.

Variëteiten om te selecteren

Er zijn een aantal cultivars en variëteiten beschikbaar op de markt, en sommige zijn vooral glorieus.

Sommige hiervan zijn afgeleid van natuurlijke variaties die zijn ontdekt en gekloond voor de teelt.

Variatie tussen Sarracenia is gebruikelijk omdat de structuur van de bloesems zelfbestuiving voorkomt, dus wees voorbereid op kruisbestuiving die leidt tot mogelijke verschillen in de uwe als u ervoor kiest om zaden te redden en te zaaien!

Anderen werden specifiek gefokt om bepaalde kenmerken te verbeteren, zoals hardheid, opvallende kleur en ongebruikelijke groeimiddelen.

Laten we een paar van de topkeuzes bekijken.

Maxima

De meeste kruik planten trompetten vertonen een reeks verschillende kleuren en contrasterende awinten, waardoor ze erg opvallend zijn.

S. flava vari. maxima is visueel arresterend vanwege het minimalisme. De elegante, trompetvormige werpers zijn slank en schokkend geelgroen op de vervaldag. Jonge planten kunnen rode tips hebben die na verloop van tijd vervagen.

S. flava vari. maxima

De werpers bereiken ongeveer 16 tot 18 inch hoog, met bloesems op stengels die 18 tot 22 inch lang bereiken. Dit type ontwikkelt ook platte bladeren bekend als phyllodia die in gematigde klimaten door de winter blijven.

Maxima is beschikbaar als kale wortelhangers Van Amazon.

Tarnok

Terwijl de meeste Sarracenia Soorten produceren vreemd ogende bloemen, S. leucophylla vari. tarnok gaat boven en buiten, het verzenden van groene en rode kroezegende bloesems in de herfst die lijken op zachte pinecones.

Deze cultivar werd ontdekt door en vernoemd naar Coleman Tarnok in Baldwin County, Alabama in 1973, die een exemplaar thuis bracht om toe te voegen aan zijn vleesetende moeras.

S. leucophylla vari. tarnok

Plan om 24 inch toe te staan ​​voor kruikhoogte en een stengellengte van maximaal 36 inch voor bloemen waar je deze ook plant, en maak je klaar voor een show, omdat de werpers rijpen tot een diepe bordeaux!

Kale wortelhangers zijn Beschikbaar bij Amazon.

Venosa

Variëteiten van S. purpurea zijn harder dan andere soorten, en de ondersoorten venosa is hier een goed voorbeeld van.

S. purpurea subsp. venosa Kan lichte schaduw en koelere wintertemperaturen verdragen tot ongeveer 20 ° F.

Het is ook compact en groeit zes tot acht centimeter hoog, behalve de bloemen, die vormen op stengels die ongeveer 10 centimeter hoog kunnen bereiken.

Hoewel de trompetten iets kleiner zijn dan die van andere variëteiten, groeien ze de neiging naar buiten te groeien in plaats van omhoog, zodat elk cluster een spreiding van 12 tot 16 inch kan hebben op de vervaldag.

S. purpurea subsp. venosa

De rode variëteit begint felgroen en verandert geleidelijk in tonen van opvallende paars, bordeaux en rood, met diepe ader met volledige blootstelling aan de zon.

Een- tot twee-jarige zes-inch kale wortelplanten in drie-inch potten gevuld met sphagnum mos zijn zijn Beschikbaar bij Killer Plant Company via Home Depot.

Het beheren van ongedierte en ziekte

Ongedierte en ziekten zijn veel voorkomende problemen in zowel de tuin als het landschap, en hoewel er niet veel zijn die je kruikplanten zullen snacken of infecteren, wil je er maar een paar in de gaten houden.

Laten we het hebben over de meest voorkomende daders en hoe ze kunnen voorkomen dat ze grote schade veroorzaken.

Je kunt verwachten dat veel van de ongedierte die je misschien ziet, veel voorkomende insecten zijn die op een breed scala aan planten verschijnen, en helaas, Sarracenia Kan ook een doelwit zijn voor dezelfde die interesse tonen in zachte, sappige groenten zoals sla en tomaten.

Bladluizen, meel, schaal, naaktslakken en slakken, En trips zijn de belangrijkste overlast die u misschien moet afweren tijdens het groeiseizoen.

Hoewel je misschien ervaring hebt met al deze als je te maken hebt gehad met je tuin of tuin van hen in het verleden, kan het beheersen van ze op een meer delicate plant een uitdaging zijn die een aantal nieuwe methoden vereist.

Hetzelfde geldt voor ziekte. Terwijl je misschien ervaring hebt met botrytis en wortelrot, is het vinden van een resolutie niet helemaal hetzelfde als het een plant beïnvloedt die geen harde chemicaliën kan verdragen.

Meer informatie over het beheersen van werperplantenplagen en ziekten in onze gids. ((binnenkort beschikbaar!))

Beste toepassingen voor werperplanten

Laten we bespreken waar we deze schoonheden kunnen plaatsen voor maximale impact en plezier.

De voor de hand liggende keuze is in een moerastuin die u zorgvuldig plant, en ik stel voor een lijst met acceptabele begeleidende planten te maken om uw werpers te vergezellen, omdat ze een echt magische, wederzijds voordelige combinatie kunnen maken.

Het lijkt misschien alsof er niet veel zijn die in dezelfde omstandigheden zouden groeien, maar dat is gewoon niet waar - je hebt een eerlijke variëteit om uit te kiezen.

Venus flytraps en Sundews, zoals ik eerder zei, zijn perfecte metgezellen omdat ze allemaal voeden met insecten. Wat men niet kan vangen of verteren, de anderen zouden genieten.

Andere geschikte begeleidende planten zijn orchideeën zoals tubereuze graspinks, lady slippers en pogonias; butterworts; water irissen; En zelfs Bog Rosemary. Bamboe is geschikt, maar het wordt ook invasief.

Word creatief en bouw een kleine habitat die er niet alleen geweldig uitziet, maar dat is gevuld met planten die samen gedijen.

U kunt ook een anders nutteloze natte sloot of laaggelegen gebied plaatsen om te werken. Het kan de perfecte plantplek zijn, op voorwaarde dat het minimaal 12 uur per dag direct zonlicht ontvangt.

Pitcher -planten zullen niet alleen gedijen in die omstandigheden, ze zullen ook een deel van het overtollige vocht gebruiken - een win -win situatie!

Zorg er gewoon voor dat de plek die u kiest, het grootste deel van de tijd niet overstroomt. Hoewel deze planten liever toegang hebben tot grondwater, zullen ze niet verdragen groeien in stilstaand water.

U kunt ook schoonheid en interesse toevoegen zonder het lokale ecosysteem negatief te beïnvloeden. Als u op onroerend goed leeft met natuurlijke wetlands, zijn kruikplanten een uitstekende keuze als u op zoek bent naar een milieuvriendelijke inheemse soort om te groeien langs de oostkust van de Verenigde Staten.

Natuurlijk, als je ten noorden van Zone 7 bent, ben je beperkt tot de paarse werperfabriek, maar dat is nog steeds een geweldige optie.

Een kleine cluster geplant in een container kan op de veranda of terras worden geplaatst om ook plaaginsecten te lokken en weg te gooien Japanse kevers, slakken en slakken.

Merk op dat ze ook kunnen lokken en bestuivers kunnen consumeren, dus wees voorbereid op enkele bijen die van tijd tot tijd in de buizen drijven.

Snelle referentiegids

Gevaarlijk mooi

Als uw eigendom zonnige wetlands bevat en u op zoek bent naar een natuurlijke optie die werkt met de omgeving, zijn werperplanten de perfecte keuze - en ik beveel u aan voor uw rentmeesterschap!

Anders is het creëren van uw eigen ruimte een uitstekend alternatief. Of het nu een moeras is of een vredig geplante container vol met het leven, u kunt uren doorbrengen met het simpelweg observeren van de onnavolgbare aard van moerasvegetatie.

Heeft u een bestaande ruimte voor landschap of bent u van plan er een te bouwen? Heb je besloten welk type flora je toevoegt? Laat het ons weten in de reacties hieronder - of, als je nog steeds vragen hebt, zijn we er altijd voor je!