Hoe te groeien en te zorgen voor Baneberry -struiken

Actaea spil.

De bessen zijn misschien giftig, maar de schoonheid is allesbehalve.

Baneberry is een plant in de Buttercup -familie, Ranunculaceae, die een plek in uw bostuin waard is.

De gemeenschappelijke naam voor veel soorten planten in de Actaea geslacht, deze plant is toepasselijk genoemd. "Bane," is natuurlijk een woord dat dodelijk betekent. Het is nauw verwant aan Wolfsbane en Monkshood, twee andere giftige planten.

Deze struik groeit vaak in het wild en geeft de voorkeur om zichzelf te wortelen in zwaar beboste gebieden die vochtige, voedingsrijke grond bevatten.

Hardy in zones 3 tot en met 8, deze plant is te vinden in verschillende ecosystemen, waaronder naald-, bladverliezende en gemengde bossen, in moerassen en langs de oevers van beken en rivieren.

Wij linken naar leveranciers om u te helpen relevante producten te vinden. Als u koopt bij een van onze links, We kunnen een commissie verdienen.

Omdat deze struik op zoveel verschillende locaties wild wordt, zal het je waarschijnlijk niet verbazen dat het ook uitzonderlijk gemakkelijk is om te kweken in de tuinen van de achtertuin.

Met prachtige geurige bloemen die allerlei bestuivers aantrekken, kan inheemse baneberry een mooie toevoeging vormen aan een schaduwrijke rand of een bosplanting.

Het is een onderhoudsarme optie die wordt gewaardeerd voor zijn siervruchten en opzichtig gebladerte.

Klaar om meer te leren? Dit is wat we zullen dekken:

Wat je zult leren

• Wat is Baneberry?
• Teelt en geschiedenis
• Voortplanting
• Hoe te groeien
• Groeitips
• Snoeien en onderhoud
• Soorten en cultivars om te selecteren
• Het beheren van ongedierte en ziekte
• Beste toepassingen
• Snelle referentiegids

Wat is Baneberry?

Baneberry is de gemeenschappelijke naam voor een verscheidenheid aan soorten planten in de Actaea geslacht. Er zijn meer dan twee dozijn soorten in het geslacht, waaronder velen die vaak ook cohosh of bugbane worden genoemd.

Baneberry is een eeuwige bladverliezende struik die rijpt tot een hoogte en breedte van één tot drie voet.

Het produceert meerdere vertakte stengels en prachtige witte bloemen die meestal beginnen in mei. Het is langzaam groeiend en verspreidt zich niet agressief in de tuin.

De planten zijn tweehuizig, wat betekent dat sommige planten mannelijke bloemen produceren en anderen produceren vrouwelijke bloemen.

Hoewel de bloemen slechts een maand of twee in bloei blijven, biedt de plant het hele jaar door extra sieraanvraag met zijn grote groene bladeren en rode of witte bessen.

Deze bessen zijn misschien wel het meest opvallende kenmerk van de plant.

Alleen aanwezig als bloemen met succes zijn bestoven, beginnen deze wasachtige bessen groen, maar rijpen tegen de late zomer en hangen vast tot de eerste vorst.

Een waarschuwing:

De kleur van de bessen varieert afhankelijk van de soort, maar ze zijn allemaal giftig.

Alle delen van de plant bevatten de glycoside ranunculine, die wordt omgezet in het toxine dat bekend staat als protoanemonine wanneer gekauwd of verpletterd. Ranunculin wordt gevonden in de hoogste concentraties in de wortels en bessen.

In ingenomen kan protoanemonine een onmiddellijk effect hebben op zowel de spijsverterings- als cardiovasculaire systemen van mensen, huisdieren en vee. Het kan ook huidirritatie veroorzaken, dus zorg ervoor dat je handschoenen draagt ​​bij het snoeien of werken met deze plant.

Zorg ervoor dat je jongeren of nieuwsgierige huisdieren in de gaten houdt die misschien willen experimenteren met het plaatsen van bessen en bladeren in hun mond.

Het is de perfecte aanvulling op het schaduwrijke bos of grenstuin en biedt interesse tot ver in de herfst, waarna de bladeren van kleur veranderen in geel of licht rood, dan teruggaan en vallen voor de wintermaanden.

Teelt en geschiedenis

Baneberry wordt gevonden in vochtige bossen en groeit goed op koele, voedingsrijke locaties. Het wordt vaak gevonden dat groeit naast bomen zoals Birch, Douglas Fir, Engelmann Spruce en andere soorten die de voorkeur geven aan deze vochtige, coole omgevingen.

Hoewel de bessen giftig zijn en symptomen veroorzaken zoals maagkrampen, braken, hoofdpijn en diarree als het wordt ingenomen, werd het ooit gebruikt door Indiaanse stammen, met name de Ojibwa en de potawatomi, als een gemeenschappelijke medische behandeling.

Wanneer het in een zwak afkooksel verdund, werden de wortels gebruikt om koudachtige symptomen te verlichten en werden de bladeren gepureerd en gebruikt als een wondbehandeling.

Naast dat ze in het wild op natuurlijke wijze groeien, wordt Baneberry vaak geplant in bos tuinen.

Omdat het verdraagt ​​diepe schaduw en vochtige bodems gemakkelijk, het is een goede keuze voor tuiniers die misschien niet veel andere opties hebben als het gaat om het selecteren van houtachtige struiken.

Afhankelijk van het type, kunt u het ook horen aangeduid als Cohosh, kettingwiet, slangenbessen of bugbane.

A. pachypoda, aka witte baneberry, is algemeen bekend als poppenoog, omdat de sinister uitziende bessen wit zijn met een zwarte vlek.

Rode baneberry (A. Rubra) beschikt over felrode bessen, en werd voor het eerst gecatalogiseerd en gecultiveerd als een sierplant in 1907 door Eloise Butler in Cokato, Minnesota. Het werd oorspronkelijk beschreven en genoemd door de Schotse botanicus William Aiton in 1789.

Voortplanting

Baneberries zijn gemakkelijk te groeien uit zaad. U kunt dit doen door zaden te kopen of de bessen te verzamelen van planten die u al hebt.

Van zaad

De meest voorkomende methode voor het kweken van baneberry is om zaad te zaaien die is verzameld van de bessen.

Vergeet niet dat de bessen zeer giftig zijn en dat u handschoenen moet dragen en ze met zorg moeten verwerken om contact met uw huid of toevallige inname te voorkomen.

Planten zaden een keer, en je hoeft het waarschijnlijk niet nog een keer te doen als je meer planten wilt, omdat deze plant zelfzaden gemakkelijk. U kunt deze nieuwe vrijwilligersplanten verwijderen en ze transplanteren waar u maar wilt.

Elke bes bevat minder dan 10 zaden, die meestal twee jaar na de gezaaid ontkiemen. Planten bloeien het volgende jaar na de kieming.

Je kunt rijpe bessen plukken en ze onmiddellijk in de grond planten.

Verwijder hiervoor het vlees en zaai de kale zaden een halve centimeter diep, twee tot drie voet uit elkaar in de herfst. Ze vereisen twee periodes van koude gelaagdheid voor succesvolle kieming, die in de wintermaanden op natuurlijke wijze buitenshuis zullen gebeuren.

U kunt ook uw zaden binnenshuis beginnen. Om de kieming te versnellen, een artikel van de California Native Plant Society beveelt aan dat u ze in de loop van een paar maanden alternatieve koude en warme behandelingen geeft.

Hier is hoe je het kunt doen:

Doe de zaden in een container met vochtige zaad -startmix en sluit de container vervolgens in plastic om de vochtigheid te vergrendelen. Plaats de container in de koelkast of een andere locatie die gedurende twee maanden een temperatuur van 35 tot 40 ° F behoudt.

Verwijder de container van de koude locatie en plaats deze op een warme locatie die zes tot acht weken een gelijkmatige temperatuur van 70 tot 75 ° F behoudt. Verplaats het vervolgens nog twee maanden terug naar de koude locatie.

Zaai de zaden een halve centimeter diep in vochtige zaad beginnende mix. Houd de grond vochtig totdat uw zaden ontkiemen. Zolang u ervoor hebt gezorgd dat de zaden afwisselende perioden van blootstelling aan koude en warme omstandigheden zoals beschreven, moeten ze binnen twee of drie weken ontkiemen.

Zodra de ontkieming plaatsvindt, plaats ze op een locatie waar ze gefilterde zonneschijn ontvangen, maar uit direct licht. Houd de grond gelijkmatig vochtig.

Wanneer u in het voorjaar transplanteert, moet u er rekening mee houden dat de planten meestal geen bloemen produceren tot het tweede groeiseizoen.

Voordat u uitziet, moet u uw zaailingen uitharden door ze buiten op een beschermde locatie te plaatsen voor toenemende hoeveelheden tijd elke dag in de loop van een week tot 10 dagen.

Om te transplanteren, graaf een gat dat twee keer zo diep en breed is als de root. Maak de wortels van elke plant voorzichtig los en plaats deze in een gat. Opvul met grond, stamp naar beneden en water diep water.

Door divisie

Rijpe struiken kunnen ook worden opgegraven en verdeeld in het vroege voorjaar. Naast het aanbieden van nieuwe planten voor transplantatie elders in de tuin, kan divisie helpen om bestaande struiken te verjongen.

Je kunt meer leren over Hoe vaste planten te verdelen In onze gids.

Hoe u Baneberry -struiken kunt laten groeien

Deze struik gedijt in vruchtbare, vochtige grond die rijk is aan organische materie. Hoewel het volledige schaduw kan verdragen, kan een beetje blootstelling aan de zon de plant helpen om mooiere bloemen te produceren.

Hoewel u de grond niet volledig moet laten uitdrogen, is goede drainage nodig om doorweekte omstandigheden te voorkomen.

Baneberry kan af en toe een zondvloed tolereren en kan zelfs gedijen onder ondiepe, dichte wortelbomen zoals esdoorns, Maar zelfs bodemvocht heeft de voorkeur.

Tolerant voor de meeste grondsoorten zolang het zelfs vocht heeft, een enigszins zure pH van 5.6 tot 6.5 heeft de voorkeur. Het inheemse bereik strekt zich uit van Canada tot Georgië, dus Baneberry kan verschillende klimaten verdragen. Vermijd het planten in te zoute bodem.

Om organische materie rond uw struiken te helpen bouwen, laten gevallen bladeren zich rond de planten opbouwen en als een mulch fungeren.

Als alternatief kunt u een ander type gebruiken organische mulch zoals houten chips of stro om het bodemvocht te behouden en koel te houden.

Water regelmatig tijdens het groeiseizoen in afwezigheid van regen, om de grond gelijkmatig vochtig te houden, maar niet met water doordrenkt.

Als u merkt dat de bladeren van uw plant saai van kleur worden of voortijdig beginnen te vallen, kan dit een teken zijn van een gebrek aan water, of over oververzadiging.

Zolang u ervoor zorgt dat u uw baneberry in vruchtbare grond plant, hoeft u geen meststof aan te brengen. Een toepassing van compost in het voorjaar kan helpen om voedingsstoffen in de grond aan te vullen.

Groeitips

• Koud stratify zaden om kieming te bevorderen.
• Plant in goed doorlatende, rijke grond.
• Mulch aan het einde van de herfst om wortels te beschermen voor de winter.

Snoeien en onderhoud

Er is heel weinig onderhoud nodig om voor deze gemakkelijke struik te zorgen.

U kunt de plant in de late herfst terug naar de grond snijden om de tuin op te ruimen, maar dit is niet nodig en zal niet veel doen om de gezondheid of groei van de plant te verbeteren.

Er is ook heel weinig dat je moet doen om de plant in de winter te helpen. Je zult merken dat de groene stengels van de planten donker worden tegen het einde van de zomer, en de bessen zullen vasthouden tot de eerste vorst.

De fabriek zal in de herfst slapen, maar wees gerust dat zijn wortels sterk onder de grond zullen blijven om hem het volgende jaar te herhalen.

Mulchen op een diepte van een of twee centimeter helpt de wortels te beschermen tegen vorst tijdens het winterseizoen.

Soorten en cultivars om te selecteren

Er zijn verschillende soorten baneberry die u misschien wilt overwegen te groeien in uw bostuin.

Witte baneberry, A. pachypoda, is een populaire siersoort die twee voet lang bereikt op de vervaldag.

Ook bekend als Doll's Eyes, het heeft kleine witte bloemen die in clusters verschijnen, en produceert witte bessen met paarse vlekken die veel op de ogen van een pop lijken.

Er is maar één hybride cultivar van deze soort beschikbaar - 'mistig blauw.'Het beschikt over blauwgroen gebladerte dat levendig blijft van de lente tot de herfst.

Rode baneberry (A. Rubra) is bijna identiek aan witte baneberry.

Het primaire verschil tussen de twee is dat deze soort rode bessen produceert in plaats van witte, zoals de naam suggereert. Het fruit verschijnt ook iets eerder in de zomer.

Black Baneberry (A. racemosa, syn. Cimicifuga racemosa), ook bekend als zwarte cohosh, produceert lange, donzige bloeiwijze en zwarte bessen.

A. racemosa

Je kunt vinden A. racemosa zaden beschikbaar in pakketten van 50 van aardbeen zaden.

Hoewel de meeste variëteiten van deze soort ook een volwassen hoogte van ongeveer twee voet bereiken, zijn er enkele cultivars die tot vijf voet lang worden, zoals 'Hillside Black Beauty.'

Andere populaire cultivars zijn 'brunette', met diep paars gebladerte en geurige witte bloemen op zwarte stengels in de late zomer en vroege herfst.

'Pink Spike' heeft ook diep paarsachtig zwart gebladerte met roze bloemen die contrasteren met de donkere stengels.

Het beheren van ongedierte en ziekte

Baneberry is over het algemeen ongedierte- en ziektevrij, indien gegroeid in optimale omstandigheden. Herten en konijnen geven het een brede ligplaats, en tenzij andere voedselbronnen schaars zijn, zal het geen last hebben van muizen, eekhoorns of wegen.

Er zijn enkele vogelsoorten die de vrucht zullen eten, waardoor dit een gebruikelijke manier is dat deze struiken hun verdeling uitbreiden.

Insecten

Baneberry heeft zeer weinig insectenplagen om over te spreken. Af en toe kan een sapzuigende insect zoals een bladluis langskomen, maar ernstige plagen zijn zeldzaam.

Bladluizen zijn gebruikelijk in de siertuin, en hoewel Baneberry zelden problemen op de lange termijn ondervindt, is het een plaag dat het vermelden waard is.

Een ernstige bladluising kan de bladgroei van deze planten vertragen en plakkerige honingdauw achterlaten, een stof die mieren aantrekt en die kan leiden roetvorm.

Als u bladluizen op uw planten opmerkt, schiet u ze gewoon af met een sterke spray van de slang, en breng neemolie of een insecticide zeep aan volgens de aanwijzingen van de fabrikant.

Ziekte

Net als bij insecten is het zeer zeldzaam om ziekteproblemen met baneberry -planten te ervaren.

Zeer zelden kunnen baneberries worden beïnvloed door roest. Een schimmelziekte veroorzaakt door Pucciniales Soorten, dit komt het meest voor in zeer vochtige omstandigheden.

Het doodt zelden planten, maar kan rode, oranje of witte blaren, strepen of vlekken veroorzaken om op het gebladerte te verschijnen.

Het selecteren van een gearceerde locatie en het volgen van de juiste afstandsaanbevelingen kan helpen deze ziekte te voorkomen. Als u een infectie opmerkt, kunt u met koperrichtingen met koperen fungicide spuiten.

Bonide koper fungicide

U kunt bonide koper fungicide vinden Beschikbaar bij Arbico Organics.

Beste toepassingen voor Baneberry -bloemen

Baneberry is gemakkelijk te kweken, hoewel dit in een ijstempo doet.

Herten en andere kleine zoogdieren kunnen er zo nu en dan aan knabbelen als er niets anders te eten is, deze plant wordt alleen gelaten door dieren in het wild.

Het wordt ook niet beïnvloed door juglone, een chemische stof die wordt uitgestoten door zwarte walnootbomen en hun familieleden, dus het is een goede optie als u op zoek bent naar een exemplaar om een ​​plek in te vullen onder een van deze.

Baneberry kan worden gekweekt als een aanvulling op een bostuin of een schaduwrijke grens. Het gebladerte blijft levendig gedurende het groeiseizoen, en zijn vruchten voegen de interesse toe aan de tuin lang in de herfst.

Het heeft een klonterende groei -gewoonte die het een goede keuze maakt, zowel als een achtergrondplanting als als een lange bodembedekking wanneer ze in groepen worden gekweekt.

Snelle referentiegids

De bessen zijn misschien giftig, maar laat dat je niet weghouden!

Onderhoudsarme en langzaam te verspreiden, Baneberry -struiken zijn een goede keuze voor klassieke bos tuinen.

Zolang u de juiste omgevingscondities heeft, is Baneberry een onderhoudsarme toevoeging aan Amerikaanse tuinen in zones 3 tot en met 8. Houd er rekening mee dat alle delen van de plant giftig zijn en niet mogen worden ingenomen.

Kweekt u Baneberry in uw tuin? Laat het ons weten in het opmerkingen hieronder!

Op zoek naar nog meer sierstruiken om toe te voegen aan uw landschap? Als je deze tips nuttig vond, zul je hier nog veel meer vinden om te lezen:

• Hoe u eikenbladeren hulst kunt planten en laten groeien
• Hoe Cotoneaster te kweken
• Hoe te groeien en te zorgen voor buxusstruiken